De rechtse revolutie door Rene Schmitt in Bitterlemon, augustus 2007.
Op een gegeven moment heb je het door. Dan zakt de moed je in de schoenen. Op een gegeven moment wil je het opgeven. Dan lijken alle inspanningen tevergeefs. Zo’n moment is, voor mij persoonlijk, weer eens aangebroken. Het moment waarop je door hebt dat de trein doordendert. Dat hij niet te stoppen valt. Wat je ook probeert.
Dat moment trad aan toen ik afgelopen week het internet weer eens opging en een bezoek aflegde aan enkele prominente Nederlandse, ‘rechtse’ websites. Na mijn bezoek kon ik maar één conclusie trekken: rechts in Nederland is dood. En wat voor rechts moet doorgaan, is niets meer dan een handjevol ex-sociaal-democraten en zelfverklaarde ‘rechtsliberalen’ die de oorlog hebben verklaard aan iedereen zich niet de ‘moderniteit’ door de strot wil laten duwen. Rechts schijnt vandaag de dag synoniem te staan aan secularisme en ideologisch individualisme. Rechts schijnt zelfs een lans te moeten breken voor de herenliefde. Rechts is het spoor bijster.
Het ontbreekt de metaforische trein waarin we met z’n allen zitten op dit moment even aan een machinist die doorheeft dat het volgende station er niet is voor ons welzijn. Het ontbreekt ons aan dat oplettende clubje passagiers dat doorheeft dat aan de noodrem trekken misschien als schokkend kan worden ervaren, maar toch noodzakelijk is.
Voor die mensen die toch nog ergens in het diepste van hun ziel een sprankje hoop bewaren voor als het moment daar is, voor die mensen heb ik de moeite genomen om 10 punten te verzinnen waarmee we de rechtse agenda nieuw leven in kunnen blazen. 10 punten die ons genoeg explosieven opleveren om de trein voorgoed te laten ontsporen. 10 punten die de rechtse revolutie inluiden.
1. Als eerste gooien we onze televisies het raam uit. Weg met het staatsjournaal en gesubsidieerde documentairemakers. Ze preken maar voor hun eigen parochie. Nooit meet propaganda voor welfare bums. Weg met de commerciële omroepen. Aandachtsgeile BN’ers die in het kader van een carrièreboost weg lopen met uitgerangeerde politici en fulltime wereldverbeteraars als die socialist van een Al Gore verdienen geen aandacht. Banale realityshows die de meest ordinaire driften van de televisiekijkende massamens bevredigen moeten worden geboycot. Collectief voyeurisme is geen culturele verdienste. Het is een schande. In plaats van naar mooie bewegende plaatjes te gapen, pakken we de boeken weer uit de kast. Onze schatrijke literaire traditie kent genoeg literatuur om de rest van je leven te vullen met prachtige romans en uitdagende filosofie. Dat hebben we nodig om weer mannen van karakter te kweken, in plaats van zoutzakkerige bankzitters die met geen enkel engagement het leven tegemoet treden.
2. Daarna stoppen we met het betalen van onze belasting. Den Haag zoekt het maar uit. We zeggen ons vertrouwen in politici voorgoed op. Niet omdat we denken dat de gevestigde orde moet worden vervangen door één van een andere aard. Maar omdat we diep in onze aartsliberale harten en met ons gezonde conservatieve verstand weten dat de mens is wat hij is en hoe dan ook gecorrumpeerd raakt door macht. Staatsmacht maakt van de meest overtuigde moralist in no time een rovende socialist. Dat is een waarheid onafhankelijk van tijd en plaats. Als onze politieke en ambtelijke klassen hun salaris niet meer krijgen, houden ze er van zelf mee op. Zo ook de zwaardmacht (die op de meest cruciale momenten haar zwaard niet eens trekt) We hebben niets te verliezen.
3. We laten ons nooit meer vertellen met wie wij ons willen associëren. Antidiscriminatie wetgeving is alleen mogelijk zolang de macht van de staat tot in onze huiskamers en onze werkplekken reikt. De staat heeft alleen bestaansrecht als zij de orde handhaaft. Het mag nooit en te nimmer een instrument zijn ten behoeve van emancipatie.
4. We laten ons niet meer betoveren door de grootste leugen in de westerse intellectuele geschiedenis. Namelijk het idee dat de menselijke geschiedenis gestuurd wordt door de Rede. Noch dat het een proces is dat een doel heeft. De mens is geen homo democraticus. De gecentraliseerde, democratische superstaat is een corrumpering, en niet het product van rede of rechtvaardigheid. Er zijn vele verschillende acceptabele staatsvormen. Lees Aristoteles er op na. De 21e eeuwse Nederlandse democratische rechtstaat is niet moreel beter dan de Griekse Poleis, de Romeinse ResPublica, de Italiaanse oligarchische stadstaten uit de Renaissance, Het Heilige Romeinse Rijk der Duitse Natie of het 18e en 19eeuwse Habsburgse Rijk. De gemiddelde moderne democraat heeft meer invloed op het persoonlijke leven van zijn onderdanen dan de Franse Zonnekoning. Als er al zoiets bestaat als vooruitgang, dan is de moderne massademocratie een station dat hopelijk snel gepasseerd wordt.
5. Wij zijn de wereld niets verschuldigd. We hoeven geen oorlogen te voeren om naar de meest verre uithoeken van de wereld een staatsvorm te brengen die haar culturele wortels heeft in een cultuur die haaks staat op die van het afzetgebied. De geschiedenis zal uitwijzen (en heeft uitgewezen) dat dit niet veel goeds brengt. Culturen en volken verschillen van elkaar. De ene cultuur bloeit onder autocratie, de ander onder deliberatie. We zijn geen Jakobijnen. We hoeven de geschiedenis niet met de bajonet een handje te helpen. Er zijn volken die niet gemaakt zijn voor democratie. Dat is voor veel progressieve bommengooiers, socialistische moralisten en andere beroepsdemocraten vervelend nieuws. Wij blijven er echter stoïcijns onder. Wij zijn klassieke realisten.
6. Aan mensenrechten hebben wij geen boodschap. Zij zijn het product van één van de grootste rampen uit de Europese geschiedenis: de Franse Revolutie. Mensenrechten zijn abstracties. Zij hebben geen enkele relatie met de werkelijkheid. Een cultuur bloeit niet onder mensenrechten. Mensenrechten behoren, naast centraal bankieren en belastingheffingen, tot het wapenarsenaal van centralisten. De gecentraliseerde staat bestaat bij de gratie van het idee dat zij vrede en rechtvaardigheid aan haar burgers schenkt en daarmee diens ‘rechten’ beschermt. In werkelijkheid berooft en vermoord zij burgers aan de lopende band. Gemeenschappen hebben er daarom belang bij zich zo snel mogelijk te ontdoen van de gecentraliseerde staat. En van iedereen die de ideeën verspreid waardoor zij wordt gelegitimeerd.
7. Wij hebben geen hekel aan religie. Religie is een sociaal bindmiddel. Het is, zoals Richard Weaver prachtig stelt, een gezamenlijke metafysische droom. Een interpretatief kader waarbinnen een vertrouwensband kan worden geschept tussen de leden van een gemeenschap, op een niveau die de fysieke wereld overstijgt. Een gedeelde religieuze onderneming op aarde versterkt een cultuur. Het geeft de kunst en de wetenschap weer een doel. Het blaast de levensadem in dode continenten. Onze problematiek met islamitische immigranten is nog geen reden om van rechts een seculiere voorhoede te maken. Een voorhoede die nota bene gecentraliseerde staatsmacht predikt ten behoeve van het emanciperen van vrouwen en het onderdrukken van religieuze symbolen. Wij zijn er niet om het werk van de 60’s radicals af te maken.
8. We blijven vertrouwen hebben in de vrije markt. Het subsidiëren van multinationals die hun raden van toezicht vol hebben zitten met sociaal-democraten heeft niets te maken met de vrije markt. Elke vorm van staatsinterventie in het economische verkeer is niet alleen economisch schadelijk en moreel verkeerd, het getuigt ook van weinig vertrouwen in de mensen zelf. De mythe dat er op de markt alleen boeven actief zijn, en in de overheid alleen engelen moet van zijn sokkel worden gehaald. De Rousseauiaanse leugen over het corrumperende effect van privaat bezit op de mens en de samenleving moet vervangen worden door de kristalheldere waarheid van de ambtenaar die gecorrumpeerd raakt door de (democratische) vrijbrief die hij krijgt om de zakken van zijn burgers leeg te roven.
9. We luisteren niet meer naar de hersenspinsels van moderne sociale wetenschappers. Positivisme, statistiek en andere natuurkundige methodologie horen niet thuis in de sociale wetenschappen. Zodra de criminologie verkondigt dat er geen verband bestaat tussen immigratie, cultuur en misdaad, zondigt zij tegen gezond verstand. Dat zelfde geld voor de politicologische beweringen over de heilzame werking van democratie, de sociologische beweringen over het verband tussen privaat bezit en corruptie en de antropologische beweringen over de natuurlijke goedheid van de nobele wilde. De methodologische blinde vlek van deze (inmiddels pseudo-)wetenschappen hebben de disciplines een plek bezorgd op de vuilnisbelt. En totdat gezond verstand weer een deel gaat uitmaken van die wetenschappen, behoren ze daar ook.
10. Leg wat geld opzij (of nog beter, goud) Als de anarchie intreedt na de val van Europa, is het hebben van financiële middelen geen overbodige luxe.
Wie zich rechts noemt en zich niet kan vinden in de bovenstaande agenda moet maar eens goed gaan overdenken of hij toch niet stiekem progressief is. Laten we het kaf snel van het koren scheiden. Zodat we een groep goede schrijvers overhouden die weten waar het uiteindelijk om draait. Want op dit moment, is dat ook geen overbodige luxe.
Bron: Bitterlemon
Dat moment trad aan toen ik afgelopen week het internet weer eens opging en een bezoek aflegde aan enkele prominente Nederlandse, ‘rechtse’ websites. Na mijn bezoek kon ik maar één conclusie trekken: rechts in Nederland is dood. En wat voor rechts moet doorgaan, is niets meer dan een handjevol ex-sociaal-democraten en zelfverklaarde ‘rechtsliberalen’ die de oorlog hebben verklaard aan iedereen zich niet de ‘moderniteit’ door de strot wil laten duwen. Rechts schijnt vandaag de dag synoniem te staan aan secularisme en ideologisch individualisme. Rechts schijnt zelfs een lans te moeten breken voor de herenliefde. Rechts is het spoor bijster.
Het ontbreekt de metaforische trein waarin we met z’n allen zitten op dit moment even aan een machinist die doorheeft dat het volgende station er niet is voor ons welzijn. Het ontbreekt ons aan dat oplettende clubje passagiers dat doorheeft dat aan de noodrem trekken misschien als schokkend kan worden ervaren, maar toch noodzakelijk is.
Voor die mensen die toch nog ergens in het diepste van hun ziel een sprankje hoop bewaren voor als het moment daar is, voor die mensen heb ik de moeite genomen om 10 punten te verzinnen waarmee we de rechtse agenda nieuw leven in kunnen blazen. 10 punten die ons genoeg explosieven opleveren om de trein voorgoed te laten ontsporen. 10 punten die de rechtse revolutie inluiden.
1. Als eerste gooien we onze televisies het raam uit. Weg met het staatsjournaal en gesubsidieerde documentairemakers. Ze preken maar voor hun eigen parochie. Nooit meet propaganda voor welfare bums. Weg met de commerciële omroepen. Aandachtsgeile BN’ers die in het kader van een carrièreboost weg lopen met uitgerangeerde politici en fulltime wereldverbeteraars als die socialist van een Al Gore verdienen geen aandacht. Banale realityshows die de meest ordinaire driften van de televisiekijkende massamens bevredigen moeten worden geboycot. Collectief voyeurisme is geen culturele verdienste. Het is een schande. In plaats van naar mooie bewegende plaatjes te gapen, pakken we de boeken weer uit de kast. Onze schatrijke literaire traditie kent genoeg literatuur om de rest van je leven te vullen met prachtige romans en uitdagende filosofie. Dat hebben we nodig om weer mannen van karakter te kweken, in plaats van zoutzakkerige bankzitters die met geen enkel engagement het leven tegemoet treden.
2. Daarna stoppen we met het betalen van onze belasting. Den Haag zoekt het maar uit. We zeggen ons vertrouwen in politici voorgoed op. Niet omdat we denken dat de gevestigde orde moet worden vervangen door één van een andere aard. Maar omdat we diep in onze aartsliberale harten en met ons gezonde conservatieve verstand weten dat de mens is wat hij is en hoe dan ook gecorrumpeerd raakt door macht. Staatsmacht maakt van de meest overtuigde moralist in no time een rovende socialist. Dat is een waarheid onafhankelijk van tijd en plaats. Als onze politieke en ambtelijke klassen hun salaris niet meer krijgen, houden ze er van zelf mee op. Zo ook de zwaardmacht (die op de meest cruciale momenten haar zwaard niet eens trekt) We hebben niets te verliezen.
3. We laten ons nooit meer vertellen met wie wij ons willen associëren. Antidiscriminatie wetgeving is alleen mogelijk zolang de macht van de staat tot in onze huiskamers en onze werkplekken reikt. De staat heeft alleen bestaansrecht als zij de orde handhaaft. Het mag nooit en te nimmer een instrument zijn ten behoeve van emancipatie.
4. We laten ons niet meer betoveren door de grootste leugen in de westerse intellectuele geschiedenis. Namelijk het idee dat de menselijke geschiedenis gestuurd wordt door de Rede. Noch dat het een proces is dat een doel heeft. De mens is geen homo democraticus. De gecentraliseerde, democratische superstaat is een corrumpering, en niet het product van rede of rechtvaardigheid. Er zijn vele verschillende acceptabele staatsvormen. Lees Aristoteles er op na. De 21e eeuwse Nederlandse democratische rechtstaat is niet moreel beter dan de Griekse Poleis, de Romeinse ResPublica, de Italiaanse oligarchische stadstaten uit de Renaissance, Het Heilige Romeinse Rijk der Duitse Natie of het 18e en 19eeuwse Habsburgse Rijk. De gemiddelde moderne democraat heeft meer invloed op het persoonlijke leven van zijn onderdanen dan de Franse Zonnekoning. Als er al zoiets bestaat als vooruitgang, dan is de moderne massademocratie een station dat hopelijk snel gepasseerd wordt.
5. Wij zijn de wereld niets verschuldigd. We hoeven geen oorlogen te voeren om naar de meest verre uithoeken van de wereld een staatsvorm te brengen die haar culturele wortels heeft in een cultuur die haaks staat op die van het afzetgebied. De geschiedenis zal uitwijzen (en heeft uitgewezen) dat dit niet veel goeds brengt. Culturen en volken verschillen van elkaar. De ene cultuur bloeit onder autocratie, de ander onder deliberatie. We zijn geen Jakobijnen. We hoeven de geschiedenis niet met de bajonet een handje te helpen. Er zijn volken die niet gemaakt zijn voor democratie. Dat is voor veel progressieve bommengooiers, socialistische moralisten en andere beroepsdemocraten vervelend nieuws. Wij blijven er echter stoïcijns onder. Wij zijn klassieke realisten.
6. Aan mensenrechten hebben wij geen boodschap. Zij zijn het product van één van de grootste rampen uit de Europese geschiedenis: de Franse Revolutie. Mensenrechten zijn abstracties. Zij hebben geen enkele relatie met de werkelijkheid. Een cultuur bloeit niet onder mensenrechten. Mensenrechten behoren, naast centraal bankieren en belastingheffingen, tot het wapenarsenaal van centralisten. De gecentraliseerde staat bestaat bij de gratie van het idee dat zij vrede en rechtvaardigheid aan haar burgers schenkt en daarmee diens ‘rechten’ beschermt. In werkelijkheid berooft en vermoord zij burgers aan de lopende band. Gemeenschappen hebben er daarom belang bij zich zo snel mogelijk te ontdoen van de gecentraliseerde staat. En van iedereen die de ideeën verspreid waardoor zij wordt gelegitimeerd.
7. Wij hebben geen hekel aan religie. Religie is een sociaal bindmiddel. Het is, zoals Richard Weaver prachtig stelt, een gezamenlijke metafysische droom. Een interpretatief kader waarbinnen een vertrouwensband kan worden geschept tussen de leden van een gemeenschap, op een niveau die de fysieke wereld overstijgt. Een gedeelde religieuze onderneming op aarde versterkt een cultuur. Het geeft de kunst en de wetenschap weer een doel. Het blaast de levensadem in dode continenten. Onze problematiek met islamitische immigranten is nog geen reden om van rechts een seculiere voorhoede te maken. Een voorhoede die nota bene gecentraliseerde staatsmacht predikt ten behoeve van het emanciperen van vrouwen en het onderdrukken van religieuze symbolen. Wij zijn er niet om het werk van de 60’s radicals af te maken.
8. We blijven vertrouwen hebben in de vrije markt. Het subsidiëren van multinationals die hun raden van toezicht vol hebben zitten met sociaal-democraten heeft niets te maken met de vrije markt. Elke vorm van staatsinterventie in het economische verkeer is niet alleen economisch schadelijk en moreel verkeerd, het getuigt ook van weinig vertrouwen in de mensen zelf. De mythe dat er op de markt alleen boeven actief zijn, en in de overheid alleen engelen moet van zijn sokkel worden gehaald. De Rousseauiaanse leugen over het corrumperende effect van privaat bezit op de mens en de samenleving moet vervangen worden door de kristalheldere waarheid van de ambtenaar die gecorrumpeerd raakt door de (democratische) vrijbrief die hij krijgt om de zakken van zijn burgers leeg te roven.
9. We luisteren niet meer naar de hersenspinsels van moderne sociale wetenschappers. Positivisme, statistiek en andere natuurkundige methodologie horen niet thuis in de sociale wetenschappen. Zodra de criminologie verkondigt dat er geen verband bestaat tussen immigratie, cultuur en misdaad, zondigt zij tegen gezond verstand. Dat zelfde geld voor de politicologische beweringen over de heilzame werking van democratie, de sociologische beweringen over het verband tussen privaat bezit en corruptie en de antropologische beweringen over de natuurlijke goedheid van de nobele wilde. De methodologische blinde vlek van deze (inmiddels pseudo-)wetenschappen hebben de disciplines een plek bezorgd op de vuilnisbelt. En totdat gezond verstand weer een deel gaat uitmaken van die wetenschappen, behoren ze daar ook.
10. Leg wat geld opzij (of nog beter, goud) Als de anarchie intreedt na de val van Europa, is het hebben van financiële middelen geen overbodige luxe.
Wie zich rechts noemt en zich niet kan vinden in de bovenstaande agenda moet maar eens goed gaan overdenken of hij toch niet stiekem progressief is. Laten we het kaf snel van het koren scheiden. Zodat we een groep goede schrijvers overhouden die weten waar het uiteindelijk om draait. Want op dit moment, is dat ook geen overbodige luxe.
Bron: Bitterlemon
Labels: conservatisme, identitair, paleoconservatisme
posted by Metaposos @ zaterdag, augustus 04, 2007
21 comments
